این بار برنامه ها رأی می آورند/ اشتغال و معیشت در رأس خواسته ها
کمتر از یک ماه به برگزاری انتخابات مجلس شورای اسلامی زمان باقی مانده است که براساس گفته مردم در این دوره کسانی باید وارد مجلس شوند که برای حل مشکلات اقتصادی کشور برنامه دارند به همین دلیل نامزدها به جای معرفی خود باید برنامه هایشان را معرفی کنند.
به گزارش خبرگزاری آنا، امروز ۱۹ بهمن ماه است و تا انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی کمتر از یک ماه زمان باقی است.
براساس زمان بندی شورای نگهبان هنوز زمان شروع تبلیغات برای کاندیداها آغاز نشده است اما مردمی که باید از میان تمام نامزدها چندنفری را انتخاب کرده و به عنوان نماینده به مجلس شورای اسلامی بفرستند قطعا ملاک هایی برای خود دارند که این موضوع ارتباطی به زمان بندی مشخص شده از سوی شورای نگهبان ندارد.
مردم حرفها و انتظاراتی از نامزدهای انتخابات مجلس و گله هایی از نمایندگان فعلی شان در مجلسدارند.
اینبار به جای آنکه تریبون را برای نامزدها آماده کنیم تا خود را معرفی کنند تریبون را در اختیار مردمی قراردادیم که می خواهند نامزد مورد نظر خود را به مجلس بفرستند؛ شاید که نامزدها پس از شنیدن حرف دل مردم به این فکر کنند که اگر توان برآورده کردن خواست مردم را ندارند پای در این رقابت نگذارند.
بهترین مکان برای انجام این مصاحبه میدان بهارستان است به همین دلیل برای رسیدن به این مکان مترو را انتخاب کردم.
در طول مسیر به حرف‌هایی که ممکن بود از مردم بشنوم، فکر می‌کردم و حتی جواب هایی که به سوالاتم می دادند نیز برایم تقریبا مشخص بود، سالهاست اقتصاد مشکل اصلی مردم است که اگر اینگونه نبود مقام معظم رهبری به این مهم تاکید نمی کردند.
مثلا برای همین سال ۹۸ ایشان چندین بار در سخنانشان به مسئولان، مسائل اقتصادی کشور را گوشزد کرده اند که نمونه بارزش موضوع قوی سازی اقتصاد است.
شاید این سوال را از مردم مطرح کنم که پیشنهادشان برای قوی سازی اقتصاد چیست؟ اما نه! مردم مسئله اصلیشان معیشت است شاید بخواهند در این مورد صحبت کنند و قطعا از مسئولان توقع دارند در کوتاه مدت فکری به حال معیشت کنند و در بلند مدت شرایط اقتصادی را بهبود ببخشند.
در همین افکار بودم که بلندگوی مترو اعلام کرد: “ایستگاه بهارستان”.
از ایستگاه خارج شدم و با یک سوال مشخص به سراغ مردمی رفتم که قرار است کمتر از یک ماه دیگر نمایندگان خود را برای مجلس شورای اسلامی انتخاب کنند.
«ملاک شما برای انتخاب نمایندگان مجلس یازدهم چیست؟»
* بهبود وضع معیشت اولویت اصلی نمایندگان
خانم میانسالی که از ایستگاه مترو در حال خارج شدن بود اولین مصاحبه شونده من بود با اینکه عجله داشت اما چند دقیقه ای با من گفت‌وگو کرد.
معلمی بازنشسته که از وضعیت معیشتش گله داشت. می گفت سالهاست که به تعلیم و تربیت بچه ها پرداخته است و اکنون که وقت استراحتش رسیده باز مجبور است به دلیل شرایط بد اقتصادی کار کند.
حرف آخر را همین اول زد: «من با نظام مشکلی ندارم، من عاشق رهبرم هستم اما از مسئولان دولت و مجلس گله دارم.
هر بار عده ای می آیند و شعار های فریبنده می دهند که می توانیم برای اقتصاد کشور کار کنیم و موجب پیشرفت اقتصادی کشور شویم اما همین که وارد مجلس می شوند تمام شعار های خود و وعده هایی که داده اند را فراموش می کنند.
مردم از بازی های سیاسی خسته اند. من به شخصه به کسی رای خواهم داد که برای بهبود وضعیت معیشت مردم برنامه مشخصی داشته باشد.
یکی از وظیفه نمایندگان مجلس نظارت بر عملکرد دولت است من سوالم از نمایندگان این است که در ۴ سال گذشته با اینکه می دیدند دولت قانون را رعایت نمی کند و شرایط اقتصادی کشور را بحرانی کرده است چرا به وظیفه خود عمل نکردند…. .»
صدایش رفته رفته بالا می آمد که این موضوع موجب جلب توجه دیگران هم شد، اطرافمان شلوغ شد و صداها در هم می پیچید.
از مردم تقاضا کردم که به این همهمه خاتمه دهند و نوبت به نوبت صحبت کنند. به نظر می رسید که موضوع مصاحبه را متوجه شده اند و این کار من را راحت کرده بود.
* اشتغال و بهبود فضای کسب و کار در راس برنامه ها
مرد جوانی که کلاه کاسکت موتور سواری به همراه داشت جلو آمد؛ صدایش را صاف کرد و گفت: به تازگی مدرک کارشناسی ارشد اقتصاد را دریافت کرده است و خود را برای کنکور دکتری آماده می کند اما با این مدرک تحصیلی نتوانسته است کاری جز مسافرکشی با موتور سیلکت برای خود دست و پا کند.
این مرد جوان ادامه داد: «در حال حاضر تعداد فارغ التحصیلان دانشگاهی بسیار بیشتر از میزان شغل های مورد نیاز در جامعه است به همین دلیل باید خودمان دست به کار شویم و برای خود شغل دست وپا کنیم. اما ایجاد شغل نیاز به سرمایه و حمایت دولتی دارد.
در حال حاضر شاخص فضای کسب و کار در کشور مناسب نیست و در سالهای اخیر نیز این شاخص بدتر شده است. هرچند وظیفه نمایندگان مجلس کار اجرایی نیست اما می توانند با وضع قوانین با حذف برخی از قوانین زائد به بهبود این شرایط کمک کنند. به همین دلیل من سعی می کنم فقط به کسانی رای دهم که اقتصاد خوانده باشند و شرایط اقتصادی کشور را بفهمند.»
* به جای نگاه به اسامی به برنامه ها نگاه می کنیم
پیرمرد دست فروشی با کلی خرت و پرت در دستش جلو آمد گفت: «پسرم من سوالم از تو این است که آیا با ۷۰ سال سن باید برای امرار معاش خانواده ام دست فروشی کنم؟
اگر شناسنامه من را نگاه کنی می بینی که بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در تمام انتخابات ها شرکت کردم اما کمتر کسانی بودند که در طول این دوره حرفشان با عملشان یکی بود.
من توقع دارم از نمایندگانی که به مجلس می روند نماینده واقعی مردم باشند نه نماینده دولت ها. من باز در این دوره در انتخابات شرکت می کنم زیرا به نظام علاقه دارم اما این بار به و فهرست ها نگاه نمی کنم؛ به برنامه ها و توانمندی ها نگاه می کنم و بعد انتخاب خواهم کرد.»
از چند نفری که فقط نظارهگرگفت‌وگو ها بودند خواستم تا صحبت کنند اما با سردی و دلخوری گفتند ما در انتخابات شرکت نمی کنیم!
علت را جویا شدم که گفتند متاسفانه در طول سالهای اخیر هر بار که به فرد یا افرادی رای دادند به جای آنکه به فکر مردم باشند بیش تر به فکر جیب خود بودند.
خانم جوانی صحبت من را قطع کرد و رو به این عده که می گفتند در انتخابات شرکت نمی کنیم گفت:« اگر درست انتخاب می کردیم امروز دچار این وضعیت نبودیم اگر به جای آنکه به وعده ها نگاه می کردیم عملکرد را مد نظر قرار می دادیم امروز شرایط اقتصادی کشور همانند شرایط موشکی بود.
* نماینده باید به صورت جهادی مشکلات اقتصادی را حل کند
راه پیشرفت این نیست که کنار بکشیم باید چشمانمان را باز کنیم باید درست انتخاب کنیم قطعا نتیجه انتخاب ما نه در یک زمان ۴ ساله بلکه سالها در شرایط کشور تاثیر گذار خواهد بود.»
از او خواستم ملاک های انتخابش را بگوید که گفت: «من این دوره به افرادی رای خواهم داد که در کنار نیروی جوانی باید به صورت جهادی کارکنند ، ضمن آنکه راه حل مشکلات را می دانند بتوانند در یک دوره ۴ ساله آنها را برطرف کنند.
ما نیاز به نمایندگانی داریم که در کنار داشتن تخصص، برنامه هایی برای برطرف کردن مشکلات هم داشته باشند.
اگرچه انتخابات ریاست جمهوری مهم است اما به نظرم انتخابات مجلس از آن مهمتر است اما متاسفانه مردم انتخابات مجلس را جدی نمی گیرند در صورتی که این مجلس است که مسیر صحیح پیشرفت را برنامه ریزی میکند و دولت مجری قوانین مجلس است.
من در این دوره فقط به کسانی رای خواهم داد که ضمن آنکه مشکلات اقتصادی را می داند برایش راه حل هم دارد.»
فردمیان سالی صحبت های این خانم را قطع کرد و گفت: امروز مسئله اصلی کشور اقتصاد است.اگر اقتصاد کشور بهبود یابد دشمن نمی تواند کشور را تهدید کند. در همین قضیه حمله موشکی به پایگاه امریکا دیدید که آمریکایی ها نتوانستند جوابی به ایران دهند اما از نظر اقتصادی ایران را تهدید و تحریم کردند که اگر شرایط اقتصادی کشور خوب بود هرگز جرات این کار را نداشتند.
امروز مجلس نیازمند افراد حراف نیست بلکه باید کسانی به این ساختمان ورود کنند که عملگرا باشند.
پیشنهاد می کنم نامزدها به جای معرفی خود برنامه هایشان را برای بهبود شرایط اقتصادی معرفی کنند و مردم برنامه ها را ببینند و براساس آن انتخاب کنند.
من حتی درخواست می کنم که مصونیت قضایی نمایندگان مجلس را بردارند زیرا اینگونه است که مردم می توانند بر عملکرد نمایندگان خود نظاره گر باشند که اگر از وعده هایی که داده اند و برنامه ای که داده اند تخطی کنند بتوانند از آنها شکایت کرده و از آنها سلب مسئولیت کنند.
امروز مسئله اصلی کشور بیکاری است، مسئله اصلی کشور افزایش تورم و گرانی است که همه این مشکلات با اجرای سیاست اقتصاد مقاومتی برطرف می شود.
* آیا برای حل مشکلات اقتصادی باید از خارج مدیر بیاوریم
چرا باید به سمت کشورهای خارجی دست دراز کنیم که بیایند و مشکلات ما را برطرف کنند مگر خودمان تحصیلکرده نداریم مگر در داخل کشور مدیرانی نیستند که برای مردم کار کنند.
چندی پیش یکی از وزرای همین دولت گفته بود برای حل مشکل اقتصادی کشور باید از خارج مدیر وارد کنیم و جالب اینجا است که هیچ یک از نمایندگان مجلس نسبت به این موضوع واکنش نشان ندادند.
اگر نمایندگان مجلس واقعا نماینده مردم بودند این وزیر باید استیضاح می شود زیرا که به ملت ایران توهین کرده است. اما متاسفانه دیدم که نمایندگان با تسامح و تساهل از کنار این قضیه گذشتند.
تقاضا میکنم از نامزدها اگر واقعا برنامه ای برای حل مشکلات اقتصادی مردم ندارند وارد میدان انتخابات نشوند و انصراف دهند زیرا اگر مردم به انها رای دهند و وارد مجلس شوند و برنامه ای نداشته باشند مردم نسبت به انتخابات دلسرد شده و این موضوع اثرات بدی را خواهد داشت.»
آنچه از صحبت های مردم میشد برداشت کرد این بود که دغدغه های اقتصادی مردم بیش از هر چیز دیگری بود که باید کاندیداها به آن توجه کنند و انچه که باید به آن اشاره کرد این است که مردم این بار فقط به برنامه ها رای خواهند داد و دیگر به نامها توجه نخواهند کرد.
گزارش از محمدهادی علیمردانی
