رقابت دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» برای شورای ششم ادامه دارد
انتخابات ۱۴۰۰ رقابتی نیست. این گزاره‌ای است که این روز‌ها شاید بیش از هر اظهارنظر انتخاباتی بشنویم، اما فارغ از صحت و سقم آن در معنای مدنظر گویندگان، واقعیت آن است که انتخابات ۱۴۰۰ از برخی جهات رقابتی است. به این اعتبار اگرچه در انتخابات ریاست‌جمهوری پیش‌رو عملا کاندیدایی از میان گزینه‌های مد نظر «جبهه اصلاحات ایران» در میدان رقابت نمانده، اما واقعیت آن است که رقابت به‌معنای عام کلمه همچنان پابرجاست و به عنوان مثال، اصولگرایان اگرچه احتمالا در نهایت همگی به نفع رییسی کنار بروند، اما بعید نیست ناگهان اتفاقی دیگر بیفتد و برخی روبه‌روی او بمانند.
اتفاقی که مسبوق به سابقه است هرچند باید بپذیریم که طرح چنین ادعایی در شرایط کنونی اندکی غیر‌واقع‌بینانه می‌نماید. اما «انتخابات ۱۴۰۰» که صرفا به انتخابات ریاست‌جمهوری سیزدهم ارجاع ندارد. این گزاره مطبوعاتی همزمان به انتخابات شورای ششم نیز ارجاع می‌دهد و آنجا اگرچه باز اخبار مربوط به اردوگاه اصلاح‌طلبان، عمدتا با کلیدواژه‌هایی، چون «ردصلاحیت» و «کناره‌گیری در صورت تاییدصلاحیت» و حتی «تهدید به انصراف» در این صورت گره خورده، اما باز در اردوگاه رقیب، اصولگرایان می‌توانند با یکدیگر رقابت کنند و شبیه به هر رقابتی، فقط برخی از آن‌ها پیروز شوند و متعاقبا بعضی ناکام بمانند.
به‌خصوص آنکه جناح راست از همان ماه‌ها پیش دست‌کم به دو دسته تبدیل شده و درحالی که باتوجه به فقدان نظام انتخاباتی حزبی و فعالیت جریانی و جبهه‌ای در ایران، معمولا در آستانه هر انتخابات نهاد‌ها و تشکیلاتی برای اجماع‌سازی در این و آن جناح سیاسی تشکیل می‌شوند، در جریان اصولگرا حداقل ۲ نهاد موازی با هدف مشترک دستیابی به وحدت و ائتلاف تشکیل شد. دو نهادی که یکی با عنوان «شورای وحدت» از همان ابتدا بیشتر بر انتخابات ریاست‌جمهوری متمرکز بود و از حمایت از رییسی می‌گفت و دیگری که همان «شورای ائتلاف» باشد، اگرچه حالا از حمایت تام و تمام از رییسی می‌گوید، اما پیش از این بار‌ها علیه مشی و شیوه «شورای وحدت» انتقاد کرده و به‌ویژه در بحث تدوین فهرست انتخاباتی جناح راست برای انتخابات شوراها خود را ارجح و اولی می‌شناسد.
حال اگرچه ورود رییسی به انتخابات ریاست‌جمهوری اختلافات آشکار میان اصولگرایان را دست‌کم برای مقطع کوتاه تا روز انتخابات، ترمیم کرده، اما در بحث انتخابات شوراها اوضاع متفاوت است و به‌خصوص وقتی همین چند روز «شورای وحدت» از انتخاب سردار مرتضی طلایی به عنوان رییس ستاد انتخابات این شورا برای انتخابات شورای شهر ششم خبر داد؛ آن هم در حالی که «شورای ائتلاف» با محوریت مهدی چمران از ماه‌ها پیش فعالیت خود را برای تدوین فهرست انتخابات آغاز کرده و با الگوبرداری از سازوکار تدوین فهرست اصلاح‌طلبان، سعی در دموکرات کردن این روند داشته و دارد.
بدین‌ترتیب حالا در شرایطی شورا‌های «وحدت» و «ائتلاف» در بحث انتخابات شوراها، بیش از هر زمان روبه‌روی یکدیگر قد علم کرده‌اند که فارغ از رقابت سفت و سخت چمران و طلایی که از شورای شهر سوم و در بحث انتخاب رییس شورا تا همین اواخر ادامه داشته و ظاهرا همچنان ادامه دارد، هر دو نهاد از رونمایی از فهرست‌های اولیه خود خبر داده‌اند. چنانکه ائتلافیون در آخرین اقدام از فهرستی ۸۴ نفره برای دستیابی به لیست ۲۱ نفره نهایی رونمایی کرده و لیستی ۴۰ نفره نیز به عنوان لیست وحدتی‌ها در فضای مجازی دست به دست می‌شود. لیستی که اگرچه از سوی کمیته رسانه شورای وحدت تکذیب شده، اما اظهارات مرتضی طلایی درباره اینکه آنان تاکنون به لیستی ۴۲ نفره رسیده‌اند از یک‌سو و اختلافات قدیمی طلایی و چمران از دیگر سو، می‌تواند فهرست ۴۰ نفره منتسب به شورای وحدت را که نام‌های مهم ائتلافیون ازجمله مهدی چمران و پرویز سروری در آن غایب است، مورد تامل بیشتر قرار دهد.
فارغ از آن، اینکه مهدی چمران در آخرین اظهارنظر خود، همچنان حاضر به تایید احتمال اجماع میان دو شورای وحدت و ائتلاف در انتخابات شوراها نشده و به رغم اصرار خبرنگار خبرگزاری اصولگری تسنیم، صرفا به تاکید بر ادامه گفتگو‌ها میان دو طرف بسنده کرده و همچنان می‌گوید اگرچه در انتخابات ریاست‌جمهوری در مورد حمایت از رییسی به اجماع رسیده‌ایم، اما «بحث ما هم‌اکنون لیست کاندیداهای شورای شهر تهران در دوره ششم است.» چمران که پس از ریاست عبدالله نوری در شورای شهر نخست، از ابتدای فعالیت شورای شهر دوم تا پایان کار شورای شهر چهارم، به استثنای سال نخست دوره چهارم، همواره رییس شورای شهر پایتخت بوده و از ابتدای دوره سوم تا پایان دوره چهارم نیز اغلب موارد مرتضی طلایی را به عنوان مهم‌ترین رقیب خود در این راستا پیش‌روی خود دیده، حتی حاضر به رسمیت دادن به جلسات دو شورای «وحدت» و «ائتلاف» نشده و صرفا می‌گوید: «در این زمینه جلسات رسمی نداشتیم، اما به‌طور معمول جلسات غیررسمی با سایر گروه‌ها نیز برگزار شده است.» به هر تفسیر آن‌طور که امیرابراهیم رسولی، سخنگوی شورای ائتلاف درپی اعلام نتایج انتخابات الکترونیکی روز پنجشنبه مجمع عمومی این شورا خبر داده، «برای آنکه دست هیات انتخاب برای لیست ۲۱ نفره باز باشد، ۸۴ نفر ابتدایی که بیشترین رای مجمع عمومی را کسب کرده‌اند، معرفی شده‌اند.» فهرستی که تا اینجای کار البته هم نام چمران در آن دیده می‌شود، هم نام طلایی و البته چهره‌هایی، چون پرویز سروری، ابوالفضل قناعتی، حبیب کاشانی، سوده نجفی، مهدی اقراریان، وحید ایمانی، محمد آخوندی، سیدمحمد آقامیری، مهدی پیرهادی و خسرو دانشجو.
