حداد عادل به دنبال نقش محوری/ ادیب اصولگرایان چه برنامه‌ای برای انتخابات ۱۴۰۰ دارد؟
در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ حداد عادل تحرکات سیاسی خود را افزایش داده و تلاش دارد ائتلاف اصولگرایان زیر چتر او انجام شود. اما این کار چقدر عملی است؟ گزارش رویداد۲۴ را بخوانید تا به وضعیت حدادعادل در انتخابات ۱۴۰۰ پی ببرید.
میثم سعادت: از هفته گذشته تحرکات سیاسی حدادعادل افزایش یافته و این سیاستمدار قدیمی ظاهرا تلاش دارد از قافله اصولگرایان عقب نیفتد. ارتباطات و امکانات در اختیار او کمک کرد تا بتواند خیلی زود تدارک یک جلسه وسیع را ببیند و سرانجام در روزهای گذشته همایش مدیران استانی شورای ائتلاف نیرو‌های انقلاب توسط او برگزار شد. پرویز سروری، محسن رضایی، غلامعلی حداد عادل و الیاس نادران سخنرانان این برنامه بودند.
حداد عادل در این مراسم طولانی‌ترین سخنرانی را داشت و سخنرانان قبلی و بعدی همگی در راستای منویات او سخنرانی کردند و از آرزوها و تمایلاتشان برای انتخابات ریاست جمهوری گفتند. حداد عادل در این برنامه گفته بود «همه ما امیدواریم قوه مجریه‌ای پدید بیاید که راه درست و مردمی دو قوه قضاییه و مقننه را ادامه دهد. اگر دولت با مجلس و قوه قضاییه در حل مشکلات مردم و تحقق سیاست‌های نظام هماهنگ نباشد تلاش‌های مجلس عقیم و ابتر می‌ماند. باید کاری کنیم که قوه مجریه که امور کشور و اجرا به دست اوست در تراز انقلاب باشد.»
سخنان حداد عادل تلویحا این معنا را داشت که قوه مجریه کنونی در تراز انقلاب نیست. او البته کنایه‌ای به ائتلاف‌های نوظهور اصولگرایی زد و گفت «این اشتباه است که بخوابیم و دو ماه قبل از انتخابات بیدار شویم و پلاکارد‌ها را در بیاوریم، نصب کنیم و بگوییم می‌خواهیم حزب بزنیم و کار سیاسی بکنیم. این نمی‌شود. باید تشکل مستمر داشته باشیم و در طول سال کار کنیم.»
بیشتر بخوانید: روحانیتِ اصولگرا به دنبال نقش آفرینی در انتخابات ۱۴۰۰/ بازگشت حدادعادل به دامان جامعه روحانیت؟
انتقاد از حداد عادل
هرچند مخاطب حداد عادل، اصولگرایانی بودند که به دنبال ائتلاف‌های جدید هستند، اما جملات او درباره سیاست خارجی با انتقادات زیادی مواجه شد. رسانه‌ها به بخش‌هایی مختلف صحبت او تاختند؛ از جمله آنجا که آرزو کرده بود سه قوه همسو شوند، در حالی که این همسویی یک بار زمان ریاست حداد عادل بر مجلس رخ داده بود.
عباس عبدی هم در سرمقاله روزنامه اعتماد نوشت «نطق آقای حدادعادل را اگر تعمیم دهیم نتیجه می‌گیریم که بیگانگان و نظام سلطه با افزایش قیمت ارز و تحریم‌ها خواسته‌اند دولت و حامیان آن را از چشم مردم بیندازند که ظاهرا مطابق تحلیل ایشان در این کار موفق شده‌اند. اگر این نتیجه‌گیری درست است، در این صورت انگیزه آنان برای مخالفت با این دولت چه بوده است؟ چرا دوستان اصولگرای آقای حدادعادل در دفاع از این دولت در برابر نظام سلطه اقدامی نکردند، سهل است که به نوعی آن فشار‌ها را تشدید هم کردند؟ اگر این برداشت غلط است، باید بفرمایند چرا بیگانگان و نظام سلطه هنگام فشار برای افزایش قیمت ارز هدفی برای زدن دولت ندارند ولی در کاهش یافتن آن در پی تقویت گروه مقابل اصولگرایان هستند؟»
جایگاه حدادعادل میان اصولگرایان چگونه است؟
غلامعلی حدادعادل چندبار بین اصولگرا‌ها جدی گرفته نشد. در مجلس ششم به عنوان گزینه مشترک لیست جامعه روحانیت و کارگزاران، نفر سی و یکم شد و به جای علیرضا رجایی وارد مجلس شد و در مجلسی که اصولگرایان در همه شهر‌های بزرگ شکست خورده بودند، رهبری جناح اقلیت را بر عهده گرفت. همین مسئله کمک کرد سال ۸۲ سرلسیت جناح اصولگرا باشد و به ریاست مجلس برسد.
همه این حواشی مربوط به این چند سال اخیر بود، اما اصولگرایان خیلی زودتر فهمیدند باید از حدادعادل به سمت دیگری شیفت کنند؛ چنانچه از مجلس هشتم علی لاریجانی را به جای او راهی صندلی ریاست کردند. اما حداد عادل هم تلاش کرد تا در قالب یک چهره پشت پرده و سیاستمدار حرفه‌ای، به سیاست‌ورزی بپردازد. اوج این سیاست‌ورزی انتخابات ۹۲ بود، حداد عادل انصراف داد، اما مشخص نشد به نفع چه کسی و چرا؟ هم ولایتی از او تقدیر کرد هم قالیباف و هم جلیلی. رای او در سبد سه نامزد انتخابات رفته بود که هیچ کدام رقیبی جدی برای آرای روحانی به شمار نمی‌رفتند.
سال ۹۲ تعریف و تمجید اصولگرایان از حدادعادل موجب شد تا او به این فکر بیفتد که در غیاب اشخاصی مانند آیت الله مهدوی کنی و حبیب‌الله عسگراولادی پرچم وحدت اصولگرایان را به دست بگیرد و با کنار زدن جامعتین و جبهه پیروان، با ایفای نقش در ردای لیدری ناکامی انتخابات ۹۲ را در اسفند ۹۴ جبران کند، اما باز هم بخت با او یار نبود.
لیست منتشر شده بنا به روایت‌هایی که بعد‌ها نقل شد با سهم‌خواهی بسته شده بود و به همین خاطر بسیاری از چهره‌های شاخص اصولگرا بخاطر ترس اصولگرایان از وحدت‌شکنی پایداری‌ها سکوت کرده و کنار کشیده بودند تا وزنه تندرو‌های اصولگرا در آن لیست سنگین‌تر شود.
حداد عادل بعد از آن سعی کرد نقش محوری‌تری در میان ائتلاف اصولگرایان ایفا کند، اما این بار هم او جدی گرفته نشد. لیست انتخاباتی که در آن انتخابات حداد عادل منتشر کرد، با اعتراض اصولگرایان مواجه شد. یک بار قالیباف در لیست تغییرات داد و نفرات خودش را جایگزین کرد و یکبار دیگر جبهه پایداری، هفت چهره حاضر در فهرست را تغییر داد.
شاید همین سفارش‌های خاص بود که این بار اصولگرایان از جمنا و شانا و … حمایت نمی‌کنند. حالا حتی مرتضی طلایی هم برای خود ائتلاف جدید راه انداخته و اسم آن را همنا گذاشته و از این لیست‌ها و ائتلاف‌ها حتما تا روز انتخابات باز هم منتشر خواهد شد.
رویداد۲۴ پیش از این درباره حدادعادل تحلیل کرده بود که انتقادات از ادیب اصولگرایان آنقدر شدت گرفته که دیگر بعید است چتر حدادعادل قادر باشد احزاب اصولگرا را زیر سایه خود جای بدهد؛ از یک‌طرف طیف پایداری و نو اصولگرایان تیغ تیز انتقادشان را به سمت لیدری حداد نشانه رفته‌اند و از سوی دیگر ریش‌سفیدان جامعه روحانیت مبارز دائما در حال یادآوری اشتباهاتی هستند که از سوی حدادعادل در جریان این انتخابات‌ها صورت گرفته است.
منبع: رویداد ۲۴
