شورای شهر، بهانه خدمت یا رانت‌جویی و مال‌اندوزی؟!
احمد دواتگر
وقتی قرار است از انتخابات شورای شهر سخنی بر زبان جاری شود، جا دارد یادی کنیم از شهدای عزیز سرزمین ایران اسلامی همان کسانی که در طول هشت سال دفاع مقدس و یا پس از آن به‌عنوان مدافعان حرم در سوریه و عراق بدون هیچ وابستگی به جناح خاصی تنها با این اعتقاد که باید به تکلیف خود عمل کرد، به تبعیت از ولی فقیه زمان خود پا به میدان نبرد حق علیه باطل گذاشتند و از کیان جمهوری اسلامی ایران مردانه دفاع کردند.
همان طور که بیان شد آنها به هیچ یک از گروه‌های سیاسی وابسته نبودند، نه دست بیعت به جناح چپ دادند و نه دست برادری به جناح راست، کسانی که با شهدا در یک سنگر روبه روی یک دشمن واحد جنگیدند، می‌دانند که درد نگارنده چیست.
آنها این واقعیت غیر قابل انکار را خوب به یاد دارند که شهدا از اسراف، دروغ، مکر و حیله، فریب مردم، رنگ عوض کردن، باندبازی و پارتی بازی، توجه به خویشاوندان، فاصله گرفتن از مردم، توجه به اشرافیت، روی گردانی از اصولی که به پای آن خون‌ها ریخته شد، توجه نکردن به سفارشات و وصیت نامه آن بزرگ معمار انقلاب اسلامی ایران، وعده‌های پوچ و غیر قابل اجرا، کلاه گذاشتن بر سر مردم و… نفرت داشتند.
واقعا نمی‌دانم در شورای شهر چه خبر است و یا چقدر حقوق و مزایا وجود دارد که برخی حاضرند به هر قیمتی وارد ساختمان آن شوند.
اگر چه تا تبلیغات کاندیداها زمان چندانی باقی نمانده است و کمتر از یک ماه دیگر در و دیوار، کوچه و پس کوچه‌ها و خیابان‌های شهرها به عکس و بنرهای کاندیداهای محترم مزین می‌شود، اما به برکت فعالیت شبکه‌های اجتماعی می‌توان بیان کرد تبلیغات زود هنگام کاندیداها عملا آغاز شده و در این میان شعار انتخاباتی و حتی نوع عکسی که برخی از کاندیداها برای تبلیغات خود در شبکه‌های اجتماعی انتخاب کردند، نیز بسیار جالب توجه است.
اگر چه جمعی از همین افراد از ماه‌ها قبل با مشخص کردن منابع مالی خود از قبیل هزینه‌های چند میلیونی و یا چند صد میلیونی، همچنین نوع روش‌هایی که بایستی در زمان تبلیغات قانونی اتخاذ شود را مشخص کردند اما چرا بایستی در کشوری که برای حفظ امنیت و سربلندی آن خون بهترین جوانانش هزینه شد، برخی بکوشند با الگو گرفتن از غرب به لحاظ نوع پوشش و یا آرایش وارد فعالیت‌های انتخاباتی شوند؟
آیا این کار برازنده کشور عزیرمان ایران است؟
آیا اتخاذ چنین روشی با آرمان‌ها و ارزش‌هایی که مردم در بهمن سال ۵۷ انقلاب را بر مبنای آن شکل دادند، سازگار است؟
مگر نه این است مسئولیت در جمهوری اسلامی ایران به معنای توفیق خدمت‌گزاری به مردم شناخته می‌شود پس چه دلیلی وجود دارد کاندیدایی بخواهد با توسل به سرمایه‌داران و استفاده از منابع مالی آنها وارد شورا شود؟
آیا چنین فردی می‌تواند توفیق خدمت به عامه مردم، که از اقشار متوسط و ضعیف جامعه هستند، را نصیب خود کند؟
آیا این افراد نباید از خود بپرسند وقتی امام خمینی(ره) به‌عنوان بنیانگذار این انقلاب فرمودند، مردم شجاع ایران با دقت به نمایندگانی رای دهند که متعهد به اسلام و وفادار به مردم باشند و در خدمت به آنان احساس مسئولیت کنند و طعم تلخ فقر را چشیده باشند؛ نباید روشی را دنبال کنند که با دیدگاه امام در تضاد باشد.
به راستی چاپ بنر و یا عکس در کاغذهای گران قیمت به هنگام تبلیغات را چگونه می‌توان توجیه کرد.
اقدامی که متاسفانه کم کم به‌عنوان یک فرهنگ در هر انتخاباتی دارد جای خود را باز می‌کند، و این اسراف آشکار تا آنجا پیش می‌رود که هر یک از کاندیداها می‌کوشند تا گوی رقابت را در اسراف کردن از دیگری بربایند، اما غافل از اینکه در همین کشور هستند کسانی که از پس هزینه‌های زندگی خود درمانده‌اند.
آیا گرفتن عکس‌های تبلیغاتی که تعداد معدودی از کاندیداها به هنگام انتخابات شورای شهر از خود به نمایش می‌گذارند آن هم عکس‌هایی که هر بیننده را یاد هنرپیشه‌های سینما می‌اندازد و یا دادان شام و نهار و در کنارش ریخت و پاش‌های عجیب و غریب برای خرید رای مردم را می‌توان در راستای آرمان‌های نظام مقدس جمهوری اسلامی و خدمت به مردم ایران تفسیر کرد؟
نگارنده معتقد است در انتخاب افراد اصلح بهترین روش رجوح به صحیفه امام و همچنین بیانات رهبر معظم انقلاب امام خامنه‌ای است که مسیر انتخاب فرد یا افراد اصلح به روشنی مشخص شده و اگر غیر از این مسیر به راهمان ادامه دهیم سرنوشت خود را به دست کسانی می‌سپاریم که ثمره‌ای جز پشیمانی برای‌مان در بر ندارند.
منبع: بلاغ
