ائتلاف های نامیمون انتخاباتی
حسین رمضانی خردمردی*
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نظام جمهوری اسلامی مبتنی بر شریعت اسلام ناب محمدی و با اتکا به آرای مردم مسلمان ایران به منصه ظهور رسید. در این نظام و در کلام بنیانگذار فقید آن، «مجلس شورای اسلامی» از جایگاهی رفیع برخوردار و «در رأس تمام امور» قرار گرفت.
اهمیت مجلس در نظام اسلامی به اندازهای است که حضرت امام خمینی (ره) انحراف از اهداف مقدس نظام جمهوری اسلامی را از راه انحراف وکلای ملت متصور دانسته و در وصیتنامه سیاسی ـ الهی خود، ملت را به حضور همیشگی در تمام انتخابات وصیت کردهاند و برای انتخاب نمایندگان شایسته، رهنمودهایی ماندگار ارائه کردند.
همچون آن پیر فرزانه، مقام معظم رهبری نیز در سالهای گذشته بر جایگاه رفیع مجلس تأکید می کردند و رهنمودهایی برای شناخت شرایط اصلي در انتخاب کانديداهاي مناسب و شايسته و توصیه هایی برای تشکیل مجلسي قوي و متکي بر آراي مردم ارائه می کردند. (1)
اما در دیدار روز یکشنبه نمایندگان مجلس شورای اسلامی، صراحت کلام مقام معظم رهبری به نظر، بیانگر آسیبی است که مجلس را از جایگاه «در رأس تمام امور» بودن تنزل داده است؛ آسیبی که با توجه به التهاب انتخاباتی موجود و خطر جریان موسوم به انحرافی در عرصه انتخابات، در مجلس آینده جدی تر نیز خواهد بود.
وقتی مقام معظم رهبری "نزدیک شدن کاندیداها به صاحبان قدرت و ثروت" برای ورود یا ورود مجدد به «خانه ملت» را "خطری بسیار بزرگ" معرفی و تأکید می کنند که "این گونه کارها بر جامعه هم اثر منفی می گذارد" بر یکی از ویژگی های اصلی کاندیداهای انتخاباتی؛ بویژه انتخابات مجلس شورای اسلامی به صراحت بیشتری اشاره می نمایند که عبارت از ویژگی "استقلال" است؛ استقلالی که در ابتدای امر در برخی از کاندیداهای انتخابات کمرنگ است و در پیچ و خم فرآیند مبارزات انتخاباتی، با تعاملات گسترده ای که هر کاندیدا، برای پیروزی در انتخابات برقرار می کند، کمرنگ تر و کمرنگ تر نیز می شود.
این تعاملات با توجه به هدف مشترکی به نام "ورود به نهاد قانوگذاری" بین کاندیدای انتخابات و افراد، گروه ها و احزاب شکل می گیرد که در نبود احزاب قوی و منسجم، به «ائتلاف های انتخاباتی» میان صاحبان قدرت و ثروت از یک سو و کاندیدای انتخابات به عنوان دارنده شرایط و شانس بیشتر برای ورود به مجلس از سوی دیگر برقرار می شود.
اگر این نکته که «شرکت‌کنندگان در یک ائتلاف انتخاباتی، اهداف گوناگونی را مدنظر دارند که مهمترین آنها، ارتقای توان رقابتی خویش در اثر تجمییع قابلیت‌های هر یک از اعضای ائتلاف است» (2) را پیش فرض خود بدانیم، در این ائتلاف انتخاباتی نامیمون! هدف کاندیدا ورود به مجلس است و هدف صاحبان ثروت و قدرت، افزایش بیش از پیش آن! که در این بین بازنده آنی و این دنیایی "ملت ایران" است و بازندگان واقعی دو طرف این ائتلاف نامبارک که به فرموده مقام معظم رهبری و قاعده عدالت خداوندی «انتقام الهی، حتماً بر سرنوشت شان اثر خواهد گذاشت».
بنابراین، وظیفه داریم در تحقق منویات مقام معظم رهبری که نفع ملت، آبادانی و سرافرازی ایران، عزت اسلام و رضایت خداوند در آن است، بکوشیم.
امیدواریم ائتلاف‌های انتخاباتی مجلس نهم، مستقل از قدرت و ثروت و بر اساس فکر و اندیشه مستقلی که تجلی اراده خداوند در انسان است، شکل بگیرد.
* دبیرکل ائتلاف کاندیداهای مستقل سراسر کشور مجلس هشتم
———
پی نوشت:
1) ر.ک: حسین رمضانی خردمردی، مجلس و انتخاب نماینده، نشر فرهنگ صبا: 1387، فصل شانزدهم
2) گونه‌شناسی ائتلاف‌های مستقل- مهدي ترحمي، انتیران: 10/12/1386
